02.02.2009
ΕT WEEKLY

Βασιλική Μπάρμπα
Ιδιωτική Θέα

Φύλλα και λουλούδια, καρέκλες, φίλοι στη θάλασσα και υπαίθριες πέργκολες. Έντονα χρώματα και αισιόδοξη διάθεση. Ο ζωγράφος Γιώργος Χαδούλης μας υποδέχεται στην γκαλερί Σκουφά 4 για μια «Ιδιωτική Θέα» της δουλειάς του.

Κύριε Χαδούλη, πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη ζωγραφική;
Ζωγράφιζα από παιδί, όπως όλα τα παιδιά εξάλλου. Απλώς εγώ από την ημέρα που ξεκίνησα να ζωγραφίζω δεν σταμάτησα ποτέ.
Κάπου στην ηλικία των 15 χρόνων η σχέση μου με τη ζωγραφική έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρη, μιας και είχα καταλάβει πως μόνο με αυτήν ήθελα να ασχοληθώ. Ήθελα να ζωγραφίζω. Έτσι, μόλις τελείωσα το σχολείο, σε ηλικία 17-18 χρόνων έφυγα και πήγα στο Παρίσι. Εκεί σπούδασα ζωγραφική στην Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts.

Εκεί γνωρίσατε και τον Αλέκο Φασιανό;
Τον Αλέκο τον ήξερα από πριν. Είχαμε κοινούς φίλους, αλλά την εποχή που ήμουν στο Παρίσι ήταν κι εκείνος, και έτσι είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω καλύτερα και καταλήξαμε να κάνουμε παρέα.

Πόσο εύκολα έρχεται κόσμος στις γκαλερί και πόσο εύκολα αγοράζει τέχνη;
Ο κόσμος αγαπάει τις εικόνες. Η αγορά τέχνης είναι σχετικά νέο πράγμα στη χώρα μας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν έργα τέχνης. Κάποιοι αγοράζουν απλώς και μόνο για να κάνουν επίδειξη στον κύκλο τους, άλλοι πάλι επειδή πραγματικά ενδιαφέρονται. Υπάρχει όμως και εκείνη η κατηγορία ανθρώπων, που, ακόμα κι αν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, αυτό δεν τους εμποδίζει από το να ενημερώνονται και να παρακολουθούν τα εικαστικά δρώμενα.

Μπορεί η επιτυχία και η αναγνωρισιμότητα να καταστρέψουν ένα ζωγράφο;
Φυσικά, αλλά αυτό είναι στο χέρι του καθενός, για το πώς θα χειριστεί και θα διαχειριστεί την επιτυχία. Κανένας ζωγράφος δεν ξεκινά να ζωγραφίσει για να γίνει διάσημος και να βγάλει χρήματα. Ξεκινάει από μια ανάγκη για να ζωγραφίσει, και η διαδικασία του να εξελιχθείς σε ζωγράφο είναι πολύ μοναχική και θέλει πολύ χρόνο.

Τί είναι η ζωγραφική για εσάς;
Η ζωγραφική με βοηθάει να ζω, να κατανοώ τον εαυτό μου όσο και τους γύρω μου. Μέσα από αυτήν αναπλάθω την πραγματικότητα, αλλά τονίζω πως είναι μια πολύ μοναχική ασχολία.

Αν δεν ήσασταν ζωγράφος;
Θα ήμουν μουσικός ή κάτι σχετικό με την τέχνη. Μόνο μέσα από την τέχνη μπορώ να εκφραστώ.

Και η έκθεση αυτή, με τον τίτλο Ιδιωτική Θέα; Η έκθεση αυτή είναι μια συνέχεια της μέχρι τώρα πορείας μου.

Η οποία χαρακτηρίζεται από έντονα χρώματα; Χαρά και αισιοδοξία δηλαδή;
Τα έργα αυτά αποτυπώνουν το πώς εγώ αντιλαμβάνομαι τον κόσμο γύρω μου. Αν φανερώνουν αισιοδοξία και χαρά, αυτό θα το πουν οι θεατές.

Μια επιθυμία σας;
Να μπορώ να παρατηρώ και να ζωγραφίζω ακόμα και όταν θα είμαι σε μεγάλη ηλικία. Πολλές φορές τα χρόνια σε βαραίνουν. Επιθυμώ λοιπόν να έχω πάντα τη δύναμη και τον ενθουσιασμό να παρατηρώ και να ζωγραφίζω.