EN | FR | GR

24.01.2009

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μαργαρίτα Πουρνάρα

Κηλίδες φωτός, εκρήξεις χρώματος

Eπίθεση φωτός. Χρώματα που έχουν συμμαχίες και έχθρες αλλά συνυπάρχουν στον ίδιο καμβά. Τοπία, σώματα, βλάστηση, πέργκολες, κύματα με αδρές πινελιές. Η ζωγραφική του Γιώργου Χαδούλη, αποκλείεται να αφήσει το βλέμμα αδιάφορο. Το γητεύει, με τις εναργείς της εικόνες.
Στην ατομική του έκθεση που έχει τίτλο «Ιδιωτική Θέα» στην αίθουσα Σκουφά (Σκουφά 4) παρουσιάζει μια προσωπική αναζήτηση. Τα θέματα είναι προσφιλή: Υπαίθριοι χώροι, φιγούρες και πρόσωπα. «Για να μπορέσω να καταλάβω κάτι. Χρειάζεται πρώτα να το ζωγραφίσω. Ετσι ένιωθα πάντα και ενδεχομένως αυτό να με παρακίνησε στα 16 μου χρόνια να πάρω την απόφαση ότι θα γίνω καλλιτέχνης. Κλείστηκα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο σπίτι και ζωγράφιζα ακατάπαυστα», λέει στην «Κ».
Κίνητρο το χρώμα
Στο εξώφυλλο του καταλόγου, βλέπουμε την πλάτη του καλλιτέχνη. Φορά τη ζωγραφική του ποδιά που είναι γεμάτη μπογιές και ο ίδιος είναι σε δράση. «Κίνητρό μου για να αρχίσω ένα πίνακα είναι να χρησιμοποιήσω χρώματα. Το θέμα είναι απλώς μια αφορμή. Δουλεύω κατά τέτοιο τρόπο σαν να κάνω αφηρημένη ζωγραφική. Υπάρχει πάντα μια αρχική εικόνα στο μυαλό αλλά από την πρώτη πινελιά και μετά όλα μεταμορφώνονται. Είναι σαν να ξέρω τι θέλω να κάνω αλλά να το συνειδητοποιώ σταδιακά. Η διαδικασία με βοηθά και με πλοηγεί».
Με Ανδριώτη πατέρα που γεννήθηκε στο Λονδίνο και Γαλλίδα μητέρα, ο Γιώργος Χαδούλης σπούδασε στο Παρίσι αλλά τα βιώματά του έχουν μυρωδιές ελληνικές. Η ζωγραφική του γίνεται από μνήμης. Δεν έχει να κάνει με το φευγαλέο όσο και αν φαίνεται ότι ο καλλιτέχνης το αποζητά: «Θέλω να αιχμαλωτίσω μια αίσθηση. Παλαιότερα τα χρώματά μου ήταν πιο πλακάτα. Τώρα κάνω κηλίδες και έτσι οι φόρμες μου μοιάζουν να διαλύονται μέσα στον καμβά. Αν κάποιος τις δει από μακριά τότε όλα αποκρυσταλλώνονται».
Η «οικονομία» της τέχνης
«Επέλεξα αυτόν τον τίτλο στην έκθεση γιατί με ενδιαφέρει να βλέπω πώς συναντιούνται οι ματιές πάνω στο ίδιο θέμα. Πως κάτι που βρίσκεται μπροστά μας προσλαμβάνεται διαφορετικά από τον καθένα από εμάς. Πως μια δημόσια θέα γίνεται ιδιωτική μέσα από τη γλώσσα της ζωγραφικής», λέει ο Γιώργος Χαδούλης. Γεννημένος το 1966, ο καλλιτέχνης δεν έπαψε ποτέ να κρατά τον χρωστήρα όλα τα χρόνια της καριέρας του: «Η ζωγραφική είναι ενδιαφέρουσα διότι έχει μια οικονομία. Θα μπορούσα να έχω καταφύγει σε άλλα μέσα αλλά την προτίμησα για την λιτότητά της. Είναι ένα απλό πράγμα σαν το περπάτημα. Τόσο σωματικό. Θέλω να μπορώ να το κάνω μόνος οπουδήποτε. Ετσι και η ζωγραφική δεν έχει περιοριστικές συνθήκες. Δεν χρειάζεται συνεργασία, δεν χρειάζεται καν να έχεις ρεύμα. Ολα αυτά με συγκινούν».
Η έκθεση του Γιώργου Χαδούλη θα διαρκέσει μέχρι και τις 8 Φεβρουαρίου.

 
Powered by PCManagerOfficial website of George Hadoulis. All works copyright protected.